“O, yemez içmez, doyurur doyurulmaz”,

“O, halkın fânî oluşundan sonra da bâkî kalandır. O, hariç yeryüzündeki her şey yok olacaktır” ,

“O, ölmez kendisine vâris olunmaz olandır. Göklerin ve yerin mirası ona aittir”,

“O, uyumaz ve uyanılmaz”,

“O, hiç kimsenin sıfatı ile nitelenemez”,

“O, ayıbı, kusuru, noksanlığı olmayandır”,

“O, bütün sıfatlarında ve bütün fiillerinde kamil olandır”,

“O, galib gelen ama mağlub edilemeyendir”,

“doğurmamış ve doğrulmamış olandır. Çünkü doğuran herkese varis olunur; doğurulan her şey de mutlaka ölür”,

“O, eksiklikleri ve fazlalıkları bulunmaktan, değişikliklere ve farklılaşmalara mahal olmaktan ve zamanların, mekanların, anların, yönlerin kendisini kuşatmasından (içine almasından) münezzehdir”,

“O, zatında değişiklik kabul etmeyen, değişmesi mümkün olmayandır”
[Devamını oku…]

Nübüvvet, dünya tarihinde insanın yaratılışı kadar eskidir. İlk insan ve ilk peygamber olan Hz. Âdem ile başlayan peygamberlik silsilesinin en son ve en nuranî halkasını Fahr-i Âlem ve Nebiyy-i Muhterem (s.a.v.) Efendimiz oluşturmuş ve Hatem-ü’l-Enbiyâ (nebîlerin sonuncusu) unvanını almıştır. Saadet-i ebediyenin muhbiri ve müjdecisi olan Resul-i Ekrem Aleyhissalâtü Vesselam’ın peygamberliğini ispat eden deliller had ve hesaba gelmez. Denizden bir damla kabilinden O Zat (asm)’ın sıdkına ve nübüvvetine gayet kuvvetli birer şehadet hükmünde sekiz hâleti zikrederiz. Şöyle ki:

1. Okuma – yazma öğrenmediği ve ümmî olduğu halde vahşi ve âdetlerinde mutaassıp, inatçı, muhtelif akvâmı ne çabuk ahlâk-ı İslamiye ile techîz edip bunun gibi daha birçok harika icraatı yapmasıyla on dört asrın akıl sahiplerini ve felsefecilerini hayrette bırakması emsalsiz bir hâlettir.

[Devamını oku…]

“İman edenlere sevgi bakımından en yakın olarak da: “Biz hıristiyanlarız” diyenleri bulursun. Çünkü onların içlerinde keşişler ve rahipler vardır. Ve onlar büyüklük taslamazlar.” (Mâide, 82)

“Nefsim kudret elinde olan Allah’a yemin ederim! Meryem oğlu İsa’nın aranıza adaletli bir hâkim olarak ineceği, haçı kırıp domuzu öldüreceği, cizyeyi kaldıracağı vakit yakındır…” (Buharî, Müslim, Tirmizî, Ebû Dâvud, İbn-i Mâce)
“Hazret-i İsa Aleyhisselâm’ı, İsa dinine (Hıristiyanlığa) ait en mühim bir hüsn-ü hâtimesi (güzel bir son) için, değil sema-i dünyada cesediyle bulunan ve hayatta olan Hazret-i İsa, belki âlem-i âhiretin en uzak köşesine gitseydi ve hakikaten ölseydi, yine şöyle bir netice-i azîme için ona yeniden cesed giydirip dünyaya göndermek, o Hakîm’in (Allah’ın) hikmetinden uzak değil… Belki onun hikmeti öyle iktiza ettiği için va’detmiş ve va’dettiği için elbette gönderecek.”
[Devamını oku…]