Meta Bioenerji

Onlar, Allah’a yönelenlerin yoluna uyanlardır.

Onlar, “Allah’a iman ettim” dedikten sonra dosdoğru olanlar ve halka karşı yumuşak davrananlardır. Bu sebepledir ki

Onlar, Allah’ın meleklere karşı övündükleridir.

Daima hayır işlerde koşan ve boş kaldıkları vakit hemen başka bir işle yorulanlardır.

Kendilerinde bir sıkıntı bile olsa kardeşlerini kendi nefislerine tercih ederler.

Onlar kendilerine ateşin haram edildiği kimselerdir. Uyumludurlar, muhalif olmaz ve daima kolaylık gösterirler. [Devamını oku…]

MÂNÂSI HAKKINDA İZAHLAR

İbni Abbas (ra)’ın dediğine göre: “Rahmân”, Arapça’da fa’lan vezninde olup rahmet kökünden gelmektedir. “Rahmânurrahîm” ise sevdiğine yumuşaklık, sevgi ve rıfk ile muamele ederek rahmet eder. Kızdığı kimseye karşı da rahmetten uzak davranır. (İbn-i Kesir)
“Rahmân”, yarattığı tüm varlıklardan, mü’min olsun kâfir olsun, bütün insanlardan rahmet, lütuf ve nîmetlerini hiçbir şekilde esirgemeyen zâttır. “Rahmân”, “Kullardan bir benzerinin çıkması düşünülemeyen nîmetler veren” demektir. Aynı zamanda ‘Allah’ ism-i celîlinden sonra ikinci has bir ismidir. (Râzî) [Devamını oku…]

Allah (cc), Hazret-i Âdem’i yaratır. Meleklere ve İblis’e secde emri verir. Melekler Âdem (as)’a secde ederek Allah’ın emrini yerine getirirken, Şeytan secde etmez, kibirlenir. Âdem’den üstün olduğunu iddia edip Allah’a isyan eder. İşte nefisteki kör nokta Âdem (as)’ın topraktan yaratıldığını gösterir.

Böylece şeytan Allah’ın huzurundan kovulur. O da Âdem’e ve çocuklarına düşman olur. Kıyamete kadar insanların önlerinden, arkalarından, sağlarından, sollarından, üstlerinden, altlarından yaklaşarak kandırmaya çalışır. Yalnızca Allah’ın hâlis kullarını aldatamaz.

İnsan, dünyaya nefsi ile beraber gelir. Bu nefis her daim kötülükleri emreder. Islah olmayan nefis, şeytanın hilelerine bir kulak olur ve bunları insanlara nakleder. İnsan için tehlikeli olan hâl, kötülüğü emreden nefsin devamlı kendisiyle birlikte olmasıdır. [Devamını oku…]