Meta Bioenerji

İmam-ı Gazâlî

İslâmiyet’in en meşhur ve parlak bir hücceti olan İmam-ı Gazâlî Hüccet-ül-İslâm, İran’ın Tûs şehrinin Gazal kasabasında 1058 (H.450)de doğdu. İsmi, Muhammed bin Muhammed bin Ahmed’dir. Künyesi Ebû Hâmid, lakabı Huccet-ül-İslâm ve Zeynüddîn’dir. İlmî derinliğinden dolayı, ‘İslâm’ın delili, İslâm’ın hak olduğunun ispatı’ anlamına gelen “Hüccetü’l-İslâm” ve “Zeynü’d-din” sıfatlarıyla anılmıştır.

Samimi bir ilim aşığı ve fakir bir Müslüman olan babası, hayatını yün eğirerek kazanan sâlih bir zâttı. Âlimleri çok sever ve onların sohbetlerinden hiç ayrılmazdı. Elinden geldiği kadar, onlara yardım ve iyilik eder ve hizmetlerinde bulunurdu. Âlimlerin nasihatlerini dinleyince ağlar ve Allah’tan kendisine âlim olacak bir evlat vermesini yalvararak isterdi.
[Devamını oku…]

İnsanlık âlemi nefis ve şeytanla yapılan mücadele sonucunda yüz bini aşkın peygamberleri, milyonlarca evliyayı, âlimleri, sâlih kulları kazandı. Âdeta yerde yürüyen insan elbisesine bürünmüş melekleri kazandı. Şeytana uyup küfre girerek manevi olarak iflâs eden, kabiliyetlerini Allah’ın istediği tarzda, insana lâyık bir şekilde geliştirmeyen insanların insanlık âlemine verdiği zararı hiçe indirir.

[Devamını oku…]

Arapça “sebeha” kökünden gelen “tesbih”in çoğulu tesbihâttır. Allah’ı ta’zim etme manasınadır. “Sübhânallah” Allah’ı (c.c.) her türlü ârızlardan, kusur, ayıp ve noksanlıklardan tenzih ederim manasındadır.

Kur’ân-ı Kerim’de tesbih ve kökü çeşitli şekillerde 92 âyette kullanılmış ve bu kavramla meleklerin, insanların ve diğer varlıkların tesbihleri söz konusu edilmiştir.

“Sen Rabb’ini hamd ile tesbih et (O’nu övecek sözlerle an, subhânellâhi velhamdulillâhi de) ve secde edenlerden ol” (el-Hicr, 15/98).
[Devamını oku…]