İnsanları insan olmanın da ötesinde daha bir anlamlı kılan en yüce değer sevgidir. Sevgisiz yürekler, anlamsızlığın girdaplarında soluk alacak her hangi bir menfez de bulamadan, diplerin en dibine doğru iniştedir.

Bu yürek, öldürmenin, üzmenin, yakmanın, yıkmanın ve bilumum kötülük olarak adlandırabileceğimiz fiilin patronu olmaya adaydır artık. O bundan böyle tam anlamıyla bir yürek de değildir adeta canavarlaşmış bir makinedir. Onun bir emri, dünyanın yok olmasını sağlayabilecek tahribat gücüne sahiptir.. [Devamını oku…]

Evet, Âl-i Beytin efrâdı ise, itikâd ve îman husûsunda sâirlerden çok ileri olmasa da, yine teslîm ve iltizâm ve tarafgirlikte çok ileridedirler. Çünkü İslâmiyet’e fıtraten ve neslen ve cibilliyeten taraftardırlar. Cibillî taraftarlık zaîf de olsa, şansız da olsa, hattâ haksız da olsa, bırakılmaz.
Nerede kaldı ki, gâyet kuvvetli gâyet hakîkatli gâyet şanlı bütün silsile-i ecdâdı bağlandığı ve şeref kazandığı ve canlarını fedâ ettikleri bir hakîkate taraftarlık, ne kadar esaslı ve fıtrî olduğunu, bilbedâhe hisseden bir zât, hiç taraftarlığı bırakır mı? [Devamını oku…]

İnsanların sanal kimlikler, kartlar ve imzalar kullandığı bir çağda yaşıyoruz. Kişiler sadece kendilerine âit şifreler ve anahtarlarla kendi özel dünyalarında işlerini halledebilmektedirler. Geliştirilen sistemler mutlak uyum gerektiren sistemler olduğundan, eksik olan şifreler, anahtarlar gerçek ve sanal kapıların açılmasını engeller ve açma denemelerini neticesiz bırakır. [Devamını oku…]