Yirmidokuzuncu Söz’ü ilk kez okuduğumda, satır başlarındaki elif harflerinin dizilişinden sonra beni en çok etkileyen güzelliklerden biri de bu yazıya başlık olan cümle olmuştu. Bedîüzzaman Hazretleri, haşir bahsinde âhiret hayatı ile birlikte bir saadet-i ebedîyenin mutlaka geleceğini isbat için kullandığı deliller arasında, bu dünyada şahid olduğumuz ‘rahmet’ hakîkatini göz önüne serip mevzûyu şöyle bağlar:
[Devamını oku…]
Üç harfin talimi (Aşk)
Aslında bu cam aynaya lisan gibi görünüyordu şu nazik hatla yazılmış bu manidar kelimeler. Aynayı konuşturuyordu. Her bakan ölümlüye ölümsüz bir güzellik tarifi veriyordu. Aynada ne mi yazıyordu?
“Gencin süsü güzel ahlâktır”
Muhtemelen annemdi ilk buluşmamız için beni ona götüren. O, kendisiyle ne de çok zaman geçirdiğim. O sevdiğim beğendiğim… Bazen görmeyi istemediklerimi gözüme gözüme soktuğu için kırıldığım, kırdığım, kaçındığım ama her seferinde yüzümü dönüp tekrar barış şuâlarımı uzattığım. Mahreç derslerinde bol bol “dad harfi” çalıştığım. Birlikte güldüğüm, ağladığım. Beni bana benden iyi tarif etmekten asla vazgeçmeyen ısrarcı yoldaşım, haldaşım, sırdaşım, asla ama asla yalan söylemeyen vefakâr arkadaşım!
Ayna!
Kur’ân âyine ister, vekil istemez
1- Kur’ân âyine ister, vekil istemez
[Devamını oku…]
- « Önceki Sayfa
- 1
- …
- 105
- 106
- 107
- 108
- 109
- …
- 137
- Sonraki Sayfa »