Peygamberimiz (sav)’i övmek, ona yalvarıp şefâat dilemek amacıyla yazılan şiirlere na’t denir.
Na’t yazmakla ün salmış kişilere “na’t-gû”; özel dini törenlerde naat okuyanlara “na’t-hân” denilir. İlk na’t örnekleri Arab edebiyâtında görülmüştür.
Türk edebiyâtında ise Îrân’dan geçmiştir. Hemen hemen her dîvân şâiri Hz. Peygambere (sav) âit konuların heyecânıyla anlatıldığı na’t türünde en az bir şiir kaleme almıştır. Na’tlerin konusu, Hz. Peygamberin risâleti …vb olabilir. Kullanılan dil ise konunun kutsallığından dolayı san’atlı ve ağırdır.
[Devamını oku…]