Defineleri ve gizli olan şeyleri meydana çıkarmak istersen: Akıl baliğ olmamış bir çocuğun avucunun içine اجا  اع‘Hecheca ا جه ه ismini yaz. Daha sonra uzunluğu birbirine eşit iki tane tatlı Nar dalı al. Çubukların ucuna birer kertik yapıp her biri üzerine aşağıdaki Sureyi “Fesevvaha” ya kadar yaz.

Yazılacak Sure-i şerif budur

Bismillahirrahmanirrahim. Veşşemsi veduhaha. Vel kameri iza telaha. Ven nehari iza cellaha. Vel leyli iza yağşaha. Ves sema[1]i ve ma benaha. Vel ardı ve ma tahaha. Ve nefsin ve ma sevvaha. Felhemaha fücüraha ve takvaha. Kad eflaha men zekkaha. Ve kad habe men dessaha. Kezzebet semüdü bitağvaha. İzinbease eşkaha. Fekale lehüm rasulül lahi nakatallahi ve sukyaha. Fekezzebühü feakaruha fedemdeme aleyhim rabbühüm bizenbihim fesevvaha. Yazdıktan sonra Nar dallarını Lüban, Kizbere, ve Senderus buhurları ile buhurlarsın. Buhurlarkende üzerine Mülk suresini ve yazmış olduğun Şems sure’sini “Fesevvaha” ya kadar okursun. Daha sonra tatlı Nar dallarını alıp, şüphe ettiğin mekana çocukla birlikte git. Dalları çocuğa verirsin ve çocuk yazılı dalları birbirine geçirerek tutsun. Çocuğu şüpheli mekana sal. Sende o anda çocuk hazinenin üzerinde durana kadar aşağıdaki Azimeti devamlı okursun.

  Okunacak Azimet budur:

Allahümme inni eselüke Ya Allah Ya Rahman Ya Rahim Ya sübbüh Ya Kuddüs Ya Azim Ya Kerim Ya Mü’minü Ya Müheyminü sübhanallahi ma a’zamü sultanillahi rabbena ilahüna ilahün Vahidün Kuddüsün Cebbarun Hayyün Kayyümün nurun nuru müdebbirel ümür. La tüdrikühül ebsaru ve hüve yüdrikül ebsaru ve hüvel latifül habir. Kasımül cebabiretü ve labisül muhabetil hadıril mevcüd mahracal eşyai minel ademi ilel vücudil müteazzimü bil kibriyai Ya Halikas semavati vel ardı alimül esrarül melikül cebbarillezi kahrun bi kudretihil cinnü vel ummaru ve cemiıl mahlukati ve enkadül ızzetihi küllü mahlukin tavan ve kerhan ve taatün külli şeyin hatta hameltün nebatati aksemtü aleyküm eyyühel ervahı ahdaru ila azimeti hazihi ve cürru ve hazihil Ademiyyün ve hazihil udü ilel mekanillezi mehabba fi hazihil ardı bi hakki hazihil esmai bi hakki Ahiyyen Şerahiyyen edünayı esbaütün ali şeddayi Ve innehü lekasemün lev ta’lemüne azim. İn kanet illa sayhaten vahideten feizahüm cemiun ledeyna muhdarun. Eryahı Süleyman ibni Davud aleyhisselam aleyküm illa ma zülziltüm keffün hazihil Ademiyyü ve cürruhü ila mekanil mali vel fıddeti vez zehebil muhabba fi hazal mekani ve hazal matruh haysü ma kane biı izzetil azizil mu’tezzü fi azizihi bi ehyaküm biehyaküm Şimarin Kalişin Hemişin Bakiyaşin Semakışin Semakışin Hemişehü Hemişehü elvahan elvahan elacele elacele essaate essaate min kable en ye’tiyekümül azabü bağteten ve entüm la teşurun. Çocuk ile definenin veya gizli olan herhangi birşeyin yerini tesbit ettikten sonra, çocuğu eski haline getirmek için aşağıdaki Sarfiyyeyi okursan, Allah Teala’nın izniyle çocuğun aklı başına gelir.

Okunacak Sarfiye budur

Demlahın Demlahın Behhin Behhin biselam insarifü İza zülziletil ardu zilzaleha. Ve ahracetil ardu eskaleha. Ve kalel insanü ma leha. Yevmeizin tühaddisü ahbaraha. Bienne rabbeke ev haleha. Yevmeizin yasdürun nasi eştata eştata eştata. Ve la havle ve la kuvvete illa billahil aliyyil azim.

Arş-ı âzamın çevresinde olan nehirleri ve melekleri bildirir.

Ey aziz, malum olsun ki, müfessirler ve muhaddisler tam bir ittifakla demişlerdir ki: Hak Taala, arş-ı âzamın çevresinde sekiz nehir yaratmıştır ki, dördü kardan beyaz ve soğuk, dördü baldan tatlı ve temizdir. Bu sekiz nehir, sürekli akarak, arş-ı âzamı tavaf ederler. Hak Taala, orada Harkail namında bir melek yaratmıştır ki, bütün eşyanın sırlarına yetmiştir. O melek, arşa gitmek isteyip, Hak Taaladan destur isteyerek arşı tavafa gitmiştir. Üç bin sene boyunca, sekizbin kanadıyla uçmuş ve bitkin düşmüştür. Hak Taala ona kuvvet verip, tekrar uçmasını murat etmiştir. Üç bin yıl daha arşın çevresinde gitmiştir ve acze düşmüştür. Hak Taala ona tekrar kuvvet ve kudret vermiş ve uçmayı emretmiştir. Üç bin yıl kadar yine gitmiştir ve tekrar acze düşüp görmüştür ki, dokuzbin senede ancak arşın bir ayağından ötekine yetmiştir. O, hayretteyken, Hak’dan şöyle nida gelmiştir: “Ey Harkail! Eğer kıyamete dek uçsan, arşımı tamamıyle tavaf edemezsin.”

Sekiz nehrin gerisinde arş-ı âzamın çevresinde bin perde nurdan, bin perde karanlıktan yaratılmıştır; ta ki, arşın nurunun şiddetinden çevresinde bulunan melekler yanmasınlar, iye onları perdelemiştir. Bu perdelerin arasında yetmişbin melek yaratılmıştır; arşı kuşatan Rahman’a sürekli tesbih ederler. Arşı tavaf için çevresinde giderler ve günde iki defa arşı yüklenenlere selam verirler. Bunlara “saf tutan melekler” derler. Bunların arasında da yetmişbin saf melek yaratılmıştır. Bunlar ebedî ayakta durup: “Sübhanallahü ve’l-hamdü lillahi ve lâ ilâhe illallahü ve’llahü ekber. Ve lâ havle ve lâ kuvvee illâ billahi’l-aliyyi’l-azim.”2

Bu safların gerisinde bir büyük yılan vardır ki, arş-ı âzamı kuşatır. Yılan, başını kuyruğu üzerine koymuştur. Başı beyaz inciden, vücudu sarı altından, gözleri kırmızı yakuttan yaratılmıştır. Onun yüz bin kanadı vardır ki, kanatlarının her saçağının yanında bir melek tesbih eder bulunmuştur. O sarı yılanın tesbihinin sadasından melekleri titreme alır. Zira, bu, bütün meleklerin tesbihinin sadasına galip gelmiştir. ağzını açtıkça, gökleri ve yeri bir lokma etmesi mümkündür. Eğer o büyük yılan tesbihinde taltif ile ilham olunsaydı, onun sadasının mehabetinden bütün yaratıklar helak olurlardı.

Hak Taala, melekleri, değişik nurlardan ve çeşitli tavırlardan yaratmıştır. Arşa yakın olan meleklerin nurları şiddetli ve belirgindir. Arş meleklerinin nurlarına, sidre melekleri tahammül edemezler. Sidre meleklerinin nurlarına, göklerin ve yerin melekleri tahammül edemeyip, yanarlar. Bütün melekler, Hak’kın emirlerine göre amel ederler. Onar, insanlar gibi Hak Taala’ya âsi olmazlar. Gıdaları tesbihtir: Yemezler, içmezler, uyumazlar ve cinsi münasebette bulunmazlar. Çoğu insan suretinde olup, kanatları kuş kanatlarına benzer. Cisimleri latif olduğundan çeşitli suretlerde teşekkül ederler. Hak’kın emri ile hizmette göz kamaştıran şimşek gibi giderler. Her biri bir hizmettedir. Kimi, arşın çevresinde tesbih ve tavaf eder, kimi kürsüde, kimi sidrede, kimi cennette, kimi cehennemde, kimi gökte, kimi yerde, kimi ayakta, kimi kuutta, kimi rükuda, kimi secdede; sürekli tesbih ederler. Kimi, insanların hizmetine vekildir; gece-gündüz onları koruyup, amellerini yazarlar. Bunlara “Kiramenkatibin” ve “hafaza/koruyucu” derler. Meleklerin de kendilerinden peygamberleri vardır. Biri İsrafil aleyhisselamdır ki, sureti yukarıda anlatılmıştır. Biri Cebrail aleyhisselamdır ki, altıyüz kanadı vardır, her kanadının yüz saçağı vardır. Her saçağının uzunluğu doğu ile batı arası kadardır. Bütün kanatları değişik renkte nurlardandır. Büyük cüssesi kardan beyazdır. Ayakları yerin altındadır ve öyle kuvvetlidir ki bir saçağıyla dağları unufak eyler. O, Hak Taala’dan yeryüzündeki peygamberlere selam ve kelam getirmeye vekildir. Şekil ve azamette İsrafil aleyhisselam gibidir. Biri Mikail aleyhisselamdır. kanatlarının sayısını ancak Hak Taala bilir. O, denizdeki meleklerin vekilidir. Çünkü gökler ve yer meleklerle doludur. Her biri, yağmur yağdırmak gibi nica hizmetlere memurdur. Yağmur tanelerinin her birini bir melek indirir, kıyamete dek de bir daha ona nöbet gelmez. Her yere inen yağmur, Mikail aleyhisselamın reyi ve tedbiriyledir. Zira bu görev ona verilmiştir. O da, cüssece Cebrail aleyhisselam gibidir. Peygamberlerden biri de Azrail aleyhisselamdır. O, can almaya vekildir. Bütün ruhları kabzeden odur. Bütün yeryüzü, onun huzurunda bir sofra misalidir. Rahmet ve gazap meleklerinden nice yüzbin ordusu vardır. Şekil ve büyüklükte, kanatlarının çokluğunda Mikail aleyhisselam gibidir. Hazreti İsrafil, Cebrail, Mikail ve Azrail (selam onlara olsun) dördü de bütün meleklerin reisi ve peygamberidirler ki; göklerde ve yerde olan meleklerin hepsi bunların emrine itaatkâr ve boyun eğmiş durumdadır.