Bakara Sûresi’nde şöyle buyrulur:
“Sizi mutlaka biraz korku ve açlık, biraz da mallardan, canlardan ve mahsullerden bir eksiltme ile imtihan edeceğiz. Sabredenleri müjdele. Onlar ki, kendilerine bir musîbet geldiği zaman ‘Şüphe yok ki biz Allah’a Aidiz ve O’na döneceğiz’ derler. İşte onlara Rablerinden mağfiretler ve bir rahmet vardır ve işte onlar hidâyete erenlerin ta kendileridir.” (Bakara: 155, 157)
Bu âyette musîbete duçar olanlar
(إنا لله وإنا إليه راجعون) “Şüphe yok ki biz Allah’a âidiz ve O’na döneceğiz” dedikleri için övülmüşler ve mü’minler musîbet anında böyle söylemeye teşvik edilmişlerdir.
Peygamberimiz (sav) de pek çok hadisiyle musîbet anında “istircâ” yapmayı ümmetine emretmiştir. Bu konuda bazı hadisler şöyle:
İbn Abbas (ra) anlatıyor: Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm) şöyle buyurdu:
“Ümmetime bir şey verildi ki, o diğer ümmetlerden hiç birine verilmemişti. O da musîbet anında ‘İnnâ lillâh ve innâ ileyhi râciûn’ (Biz Allah içiniz ve biz O’na dönücüleriz) demektir.” (Taberânî, İbn Merduye)
Ebû Umâme ra şöyle demiştir:
Peygamber Efendimiz (sav)’in nalininin ipi koptu, bu yüzden o istircâ etti (innâ lillâh âyetini okudu). “Bu da musîbet midir Ya Resulallah?” Dediler. O da “Mü’mine hoşuna gitmeyen ne isabet etse, o musîbettir” buyurdu. (Taberani)
Ebû Hureyre (ra) anlatıyor:
Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm) şöyle buyurdu:
Sizden birinin nalininin ipi kopsa istircâ etsin! Çünkü o da musîbettir. (Bezzar, Beyhaki)
Tabiinden Abdülaziz b. Revad şöyle demiştir: Bana ulaştığına göre Nebî (sav) lamba sönünce istircâ etti ve “Seni üzen her şey musîbettir” dedi. (İbn Ebid Dünya)
Mü’minlerin annesi Ümmü Seleme (ra) şöyle demiştir:
Ben Resûlullah (sav)’in, “Her hangi bir kul, kendisine musîbet isabet ettiğinde “Biz Allah içiniz ve Allah’a döneceğiz. Allahım bu musîbetimden dolayı beni mükâfatlandır ve bu musîbetin yerine ondan daha hayırlı bir şeyi bana ihsan et!” derse, muhakkak Allah o musîbetten dolayı onu mükâfatlandırır ve ondan daha hayırlı bir şeyi (o musîbetten sonra) ona verir.” Dediğini işittim. (Kocam) Ebû Seleme vefat ettiğinde ben Peygamberimiz (sav)’in tavsiye ettiği gibi duâ ettim. Allah bana Ebû Seleme’den daha hayırlı olan Resûlullah’la evlenmeyi nasib etti. (Müslim)
Bir yanıt yazın